Duurzaamheid en de productie van artikelen
Als over duurzaamheid wordt gesproken, dan gaat het snel over de materialen die worden gebruikt. En die zijn ook erg belangrijk, want de wijze waarop die materialen groeien (in het geval van natuurlijke bronnen, zoals bij veel textielsoorten) en worden verwerkt zijn belangrijke stappen die duurzaamheid bepalen. Als tijdens de groei van materialen, bijvoorbeeld zoals bij gewoon, niet duurzaam katoen, veel gif wordt gebruikt dan ga je bij het begin al de fout in.
De verwerking van materialen
Vervolgens bepaalt de wijze waarop materialen worden verwerkt in hoge mate de duurzaamheid. Als bij die verwerking chemische materialen worden gebruikt, is dat niet per se fout, maar wel opletten geblazen. Want worden die chemicaliën bijvoorbeeld gerecycled? Wat gebeurt er met de chemicaliën als er geen recycling plaatsvindt? Als dat zomaar wordt geloosd, of wordt gedumpt op een plek die daar niet voor is bedoeld en verder niet wordt verwerkt tot een onschadelijke stof, kan dat schade opleveren aan het milieu.
Transparantie en controles
Bovenstaande zijn de meest voor de hand liggende onderdelen in de duurzaamheidsdiscussie. En dan nog ben je er niet, want wie controleert dit allemaal? Bij die controles zijn overheidsinstanties en de regels van een land van doorslaggevend belang. Het ene land neemt duurzaamheid en de naleving van regels nu eenmaal serieuzer dan een ander land. En bij het ene land is men transparanter met betrekking tot controle op naleving, bijvoorbeeld de gewenste controle door afnemers of certificerende instanties, dan bij het andere land.
Arbeidsomstandigheden
Vervolgens spelen arbeidsomstandigheden een belangrijke rol. Want wat heb je aan duurzaamheid als arbeidsomstandigheden erbarmelijk zijn. Arbeidsomstandigheden is altijd een moeilijke discussie, want Westerse landen zijn snel geneigd om hun eigen productienormen op te leggen aan andere landen. Maar dat is niet helemaal eerlijk en komt neer op het vergelijken van appels met peren. Je kan nu eenmaal niet aan andere landen in één keer normen opleggen, waar de Westerse landen zelf tientallen jaren, soms meer dan honderd jaar, over hebben gedaan. Je zal als Westerse afnemer de producerende landen de tijd moeten geven om de arbeidsomstandigheden steeds verder te verbeteren. Maar uiteraard zijn er kwesties waar je als Westers land nooit tolerant over kan zijn en nooit mag accepteren, de zogenaamde ondergrenzen zeg maar, zoals kinderarbeid.
Vervoer
En als we dan de arbeidsomstandigheden hebben aangestipt, dan komt nog een duurzaamheidsaspect om de hoek kijken en dat is het vervoer. Als artikelen van de ene kant van de wereld naar de andere kant worden gebracht, om vervolgens bij de consument op de mat te vallen, dan is dat verre van duurzaam. Het is bekend dat containerschepen in hun ééntje vaak net zo vervuilend zijn als tienduizenden auto’s.
Het Verre Oosten
Al deze punten zijn voor Undiemeister® redenen geweest om de artikelen niet te laten produceren in het Verre Oosten, zoals in landen als China, Pakistan of Bangladesh. Tegelijk is het zo dat je als textielmerk geen uitgebreide keuze hebt. Het is niet zo dat je de landen waar textiel wordt geproduceerd, voor het kiezen hebt. Het is nu eenmaal zo dat een aantal landen in de wereld, een handjevol, zich heeft toegelegd op de productie van textiel en andere landen niet. Naar die landen zal je dus moeten kijken, om vervolgens na te gaan of het mogelijk is om in die landen jouw artikelen te laten maken.
Naast duurzaamheidseisen spelen dan ook nog andere zaken mee, zoals de kwaliteit van de productie, die overeen moet komen met de kwaliteit die je als textielmerk voor ogen hebt. Daarnaast speelt het productievolume mee, de levertijden en uiteraard de inkoopprijs.
Turkije, Portugal en Italië
Als je zo dicht mogelijk bij je Westerse afzetmarkt de artikelen wilt laten maken, en eisen stelt aan de transparantie m.b.t. duurzaamheid en arbeidsomstandigheden en tegelijk de hoogste kwaliteit wenst, dan blijven in Europa eigenlijk maar een paar landen over: Turkije, Portugal en Italië. Undiemeister® heeft deze landen onderzocht en kwam tot de conclusie dat Portugal niet echt een land is dat qua productie is ingesteld op ondermode. Uit Portugal komen wel is waar artikelen van hele hoge kwaliteit, maar die focussen zich meer op bovenmode, bedden- en badgoed. Bovendien is Turkije een land dat de afgelopen jaren zeer grote stappen heeft gezet op het gebied van duurzaamheid en arbeidsomstandigheden en is bovendien een land dat vanuit West-Europa snel bereikbaar is, bijvoorbeeld voor een controle. Daarnaast is Italië, met z'n eeuwenlange textieltradities en als EU land, ideaal om artikelen te laten produceren die aan de aller hoogste kwaliteitsnormen voldoen.
De productielocatie maakt het verschil
Binnen een land zijn er, uiteraard, ook weer verschillen. De ene fabriek is weer beter dan de andere. Binnen Turkije zijn bijvoorbeeld veel keuzes, wat het land ideaal maakt om precies de locatie te kiezen die voldoet aan alle eisen. En zoals je wellicht weet stelt Undiemeister® nogal wat eisen als het gaat om duurzaamheid en arbeidsomstandigheden. Undiemeister® werkt samen met de allerbeste fabrikanten, allemaal moderne locaties, voorzien van de allerlaatste en schone technologie met arbeidsomstandigheden die zeker voor textiel productielocaties, op een hoog niveau staan en allemaal zijn gecertificeerd.